9 / 76
7
KANTLYN
Op die
April 2017
Mense
Beste Redakteur
My foon het laat een aand begin lui. Ek het wakker geskrik en gemerk dit is
‘n oproep uit Kanada – dr Eugene Brock. Hy woon al ‘n geruime tyd daar
– agter die kinders aan getrek. Ten spyte van ons gereelde kontak, kon ek hoor
hy het oud geword.
Hy het my nommer met dié van een van sy oud-kollegas verwar. Ek het
spaarkamer toe gegaan en ons het begin gesels. Hy het begin uitvra oor
die landboutoestande, oor die mense in die bedryf – sy Afrikaans is ook be-
sonder goed vir ‘n Engelssprekende Suid-Afrikaner wat al lank uit die land is.
Ons het gepraat oor die reën na die droogte, koring, mielies en die hoenders.
Eugene was vir jare lank ‘n uitvoerende amptenaar in die Premier Groep (hoen-
ders, katoen en koring) en later ook lid van die Nasionale Landboubemarkings-
raad (NLBR), voorsitter van die Koringforum en ‘n Wintergraan trustee.
Hy is ‘n kompeterende sportentoesias en so het ons oor die swak rugby gekla
en ons saam oor die krieket verheug. Hy ondersteun die WP en ek die Vry-
staat. Dit is eers toe ek oor die Bosveld begin praat en die Wildtuin se voëls
DS KOOS KIRSTEN
WOORD
Uit die
d
aar het die afgelope tyd so baie dinge in die wêreld
verander. Die veranderings wat die meeste onsekerhede
veroorsaak, is die politiek. Nie net hier in Suid-Afrika
nie, maar ook internasionaal. Politieke leiers kom en
gaan, ander klou weer vir lewe en dood aan hul posisies
– baie keer tot nadeel van hul lande en hul mense. Die
nuwes wat inkom, belowe groot dinge en hou hulself voor as diegene
wat nuwe lig en hoop vir hul volgelinge bring. Tog sien ons op die
ou einde so min van hierdie nuwe lig. Soms is hulle maar net soos ‘n
verskietende ster.
Daarenteen leer die Bybel ons dat daar maar net Een ware lig is. In
1 Johannes 1:5 lees ons dat God lig is en dat daar geen duisternis
in Hom is nie. Selfs die son se lig sal eendag uitgedoof word, maar
die lig van God sal nooit ophou skyn nie. Hy het sy Seun na hierdie
wêreld gestuur as die lig vir die wêreld (Johannes 1: 1 - 14). Christus
het die lig van God in die wêreld ingebring om vir ons wat in die
duisternis van die sonde leef, nuwe lig en hoop te bring. Waar daar
lig is, is daar hoop.
Wanneer ‘n mens siek is, kan die nagte baie lank word. Dit is
asof die donkerte jou boonop neerslagtig maak; jou beklem en
vasdruk. Wanneer die eerste lig begin deurbreek, is dit asof ‘n mens
weer nuwe moed skep; asof daar ‘n verligting oor jou kom. Jy kry
weer hoop!
Die môrester kondig die dag aan. Wanneer hy opkom, is die dag
nie meer ver nie. Jesus sê dat Hy die blink môrester is (Openba-
ring 22:16b). Hy het met sy eerste koms die lig van God in die
donker wêreld ingebring. Hy sal weer kom, want Hy skyn alreeds
as die blink môrester. Wanneer Hy kom, sal die volle lig van die
heerlikheid van die Here in die wêreld skyn.
Hy skyn as die blink môrester. Hy kondig die dag van die Here
aan. Daarom kan ons nou reeds met nuwe moed en nuwe hoop
die toekoms tegemoet gaan. Geen mens, wie en wat hy ook al is,
kan werklik nuwe moed en hoop gee nie. Alleen Christus kan dit
doen en elkeen wat in Hom glo, leef in Sy lig. Wie in Sy lig leef, kan
nuwe moed skep en kan hoopvol die toekoms tegemoet gaan,
want Sy lig verlig ook jou toekomspad.
Baie geluk aan
AT van Niekerk van
Steynsrus wat vir die
Maart-uitgawe van
SA Graan/Grain
die
gratis Bybel gewen het.
en diere dat ek die heimwee in sy stem kon hoor: “Jannie, ek verlang na
Suid-Afrika. ‘n Groot boom se wortels word nie maklik uitgetrek nie,” het hy
voortgegaan.
Ek kon hoor hoe hy die onderwerp verander om die pyn te ontduik. Ja, hy
het laas vertel sy vrou is oorlede en dat sy kind geskei is en die kleinkinders
nie meer daar naby bly nie – dit is net nie moontlik om nou op 82 weer terug te
kom Suid-Afrika toe nie. Hy is goed versorg en gesond, maar hy verlang.
Hy het verneem na die welstand van die “ou manne” – ek het geluister en ge-
antwoord soos ek kon. Ek moes die volgende oggend om 05:00 lughawe toe
ry vir ‘n streeksvergadering, maar Eugene het bly praat. Hy is nog besig met
sy beeldhouwerk en maak veral Xhosa-vroue – hy het in die Oos-Kaap groot-
geword, onthou ek. Elke vraag wat ek gevra het, is beantwoord, maar elke keer
het hy die gesprek teruggeswaai na Suid-Afrika toe. Sy hart is hier; sy lyf is daar.
Toe ons na 28 minute afgelui het, het ek weer oor oom Fanie van Zyl se gesegde,
“‘n Stille aanvaarding en berusting van die onvermydelike” gedink.
Eugene verlang na die voëls, diere en mense van sy land, Suid-Afrika. Die ge-
duld en aanvaarding van sy omstandighede is ‘n navolgenswaardige voor-
beeld en my bydrae om hierdie pyn te dra, is brokkies nuus oor dít wat nog elke
dag in sy hart leef. Watter voorreg is dit nie om in jou vaderland te mag woon en
dit te geniet nie – alles ten spyt.
Jannie de Villiers, uitvoerende hoofbestuurder: Graan SA