Previous Page  45 / 48 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 45 / 48 Next Page
Page Background

Onteiening moet voldoen aan

regsbeginsels, hoor TLU-kongres

E

nige planne om grond sonder vergoeding te onteien,

gaan groot probleme in die gesig staar. Nie alleen sal

rekening gehou moet word met internasionale reg,

konvensies en ooreenkomste nie, maar haakplekke rondom

bestaande wetgewing en aksies wat daaronder geneem is, kan die

onteieningsplanne sterk in die wiele ry.

Dít is die mening van advokaat Roelof du Plessis van die Brooklyn

Advokatekamers, ’n grondwet-kenner, wat ’n uitgebreide refe-

raat oor die onteieningskwessie op die kongres van TLU SA in

September verlede jaar gelewer het.

Volgens advokaat Du Plessis maak die huidige Suid-Afrikaanse

grondwet wel voorsiening vir onteiening sonder vergoeding, maar

dan net in sekere duidelik omskrewe en buitengewone gevalle.

In dié opsig is dit in ooreenstemming met sekere internasionale

konvensies, maar dit is juis daardie konvensies wat probleme vir

plaaslike onteieningsplanne gaan skep as daar nie behoorlik daar-

mee rekening gehou word nie.

Die reg op eiendomsbesit word veral sterk beskerm in die Eerste

Protokol van die Konvensie vir die Beskerming van Menseregte en

Fundamentele Vryhede van die Verenigde Nasies. Daarby stel die

Verenigde Nasies se Resolusie op Permanente Soewereiniteit oor

Natuurlike Hulpbronne, Resolusie 1803 van 1962, dit duidelik dat

onteiening of nasionalisering slegs gedoen mag word op grond van

openbare belang, nasionale sekerheid of in nasionale belang.

Indien hierdie gronde nie vir private eiendomsbesit geld nie,

moet eienaars toepaslike vergoeding betaal word, onder meer in

ooreenstemming met internasionale reg. Dit geld vir sowel plaaslike

as buitelandse eiendomsbesit. Enige wysiging van Artikel 25 van

Suid-Afrika se Grondwet wat nie hieraan voldoen nie, sal dus strydig

wees met internasionale reg en gebruike.

Aksies onder bestaande wette

Daar bestaan verskeie wetgewings rondom grond in Suid-Afrika wat

in enige onteieningsplanne in gedrang kan kom. Dit sluit in die Wet

op Kommunale Grondregte, Wet 11 van 2004, die Wet op Herstel

van Grondregte, Wet 22 van 1994, Die Wet op Huurarbeiders,

Wet 3 van 1996, die Wet op Tussentydse Beskerming van

Informele Grondregte, Wet 31 van 1996, die invloed van die Wet

op die Uitbreiding van Sekerheid van Verblyfreg, Wet 62 van 1997,

asook soortgelyke wetgewing oor uitsettings en kommunale

eiendomsbesit.

Tans is daar verskeie aksies en dispute rondom hierdie wette aan

die gang wat nie net deur oorkoepelende onteiening van alle grond

in die land ongedaan gemaak kan word nie. Sodanige optrede sal

die regte en pligte van die partye wat in hierdie aksies en dispute

betrokke is, ondermyn. Dit op sigself sal ongrondwetlik wees.

Gevolgtrekkings

’n Taakgroep is klaarblyklik daargestel om grond en eiendom

te identifiseer wat sonder vergoeding onteien kan word. Dit is

byvoorbeeld onbenutte grond, verlate geboue, onproduktiewe

kommersiële eiendom, eiendom wat bloot net vir spekulatiewe

doeleindes besit word, onbenutte staatseiendom en dan ook

landbougrond wat deur huurarbeiders in die afwesigheid van die

eiendomsbesitter bewerk word. Sulke optrede kan gesien word as

’n moontlike, ekonomies werkbare en redelike benadering, maar dit

kan gedoen word sonder om Artikel 25 van die Grondwet te wysig.

Dit sal egter uiters moeilik en waarskynlik totaal onmoontlik wees

om die Grondwet “wettiglik” te wysig soos die ANC in gedagte

het. Daarom sal enige wetgewing wat ingevolge Artikel 25 of enige

wysiging van Artikel 25 ingestel word, in ’n poging om alle grond

op ’n kombersbasis van grondeienaars in Suid-Afrika regoor die

land te onteien, in stryd wees, nie net met Artikel 25 van die Grond-

wet nie, maar ook strydig met die internasionale reg.

Vir sover dit in stryd is met die internasionale reg, het Du Plessis

voorts gesê, sal dit beskou word as strydig met die regsorde, wat

die Grondwet ondersteun. Dit sal dus direk in stryd wees met die

grondbeginsels van die Grondwet.

43

January 2019

AKTUEEL

MARIËTTA CRONJÉ,

SA Graan/Grain

medewerker

1: Die boere-unie van Devon het ’n tjek van R477 753 aan die voorsit-

ter van TLU SA, Louis Meintjies, oorhandig ten einde die fondse van

die TLU te versterk. Op die foto is Meintjes, Johan Kense (voorsitter,

Devon boere-unie), Louw Basson (bestuurslid, Devon boere-unie) en

Jaap Coetzer (dagbestuurslid TLU SA en lid van Devon boere-unie).

Meintjies het in sy voorsittersrede op die 2018-jaarkongres gesprekke

en samewerking tussen verskeie organisasies oor die dreigende ont-

eiening van grond, verwelkom.

2: Tydens die TLU

kongres het Hans-

Jurgens du Toit

die toekenning as

Jongboer van die

Jaar ontvang. By

hom staan sy vrou,

Wynette.

Foto:

Liesl van Rensburg

1

2